Historia Objawień Matki Bożej w Fatimie

Wizjonerzy z Fatimy - Łucja

W 1917 roku dla Fatimy rozpoczyna się całkiem nowa historia. To właśnie w tej małej mieścinie Matka Boża objawia się trzem małym pastuszkom. Podobnie jak w innych miejscach, Maryja znajduje pośród pasterzy, trójkę prostych i ubogich, ale pełnych wiary i szczerości dzici, którym powierzy swój sekret - ważne orędzie dla całego świata.

Dzieci, mieszkały w Aljustrel, maleńkim osiedlu należącym do Fatimy, ale oddalonym od niej, w osiedlu, gdzie życie niewielu mieszkańców toczyło się w klimacie pogodnej radości.

Dziesięcioletnia Łucja, jej dziewięcioletni kuzyn Franciszek Marto i ledwie siedmioletnia siostrzyczka Franciszka, Hiacynta. Cała trójka zdrowa i mocna, jak przystało na dzieci żyjące w górach, raczej nieśmiała, jak wszystkie dzieci nie mające styczności z obcymi; z twarzami, na których łatwo można było dostrzec działanie słońca i wiatru. Naturalnie żadne z trójki nie umiało czytać ani pisać.

Łucja, najmłodsza z szóstki dzieci Marii Róży i Antoniego dos Santos, kobiety energicznej i po chrześcijańsku mądrej, była dzieckiem inteligentnym, spokojnym i do tego stopnia roztropnym, że jeśli któraś sąsiadka musiała w jakichś sprawach wyjść z domu, jej właśnie powierzała dzieci; w wieku dziesięciu lat Łucja przystąpiła już do Pierwszej Komunii, została bowiem odpowiednio przygotowana i przeegzaminowana przez proboszcza Fatimy.

Jej zwykłym, codziennym zajęciem było wypędzanie owiec na pastwisko.

Parafialne